SEREFLI KÖYÜ

NASIRLI KOLUNUN SEREFLI KÖYÜ

Yaklasik bir bucuk asirlik gecmisi olan Serefliköyünün cogunlugu Reswan asiretinin Nasirli kolundadir. Nasirli kolu büyüyüp dagilinca su anki yerlesim birimine kabileler zaman icerisinde gelmislerdir. Yerlesik hayata 1845-1860 yillari arasinda gecmislerdir. Köyde Nasirli koluna bagli kabileler Mala Hachacka, Mala Komise ve Mala Gurriyedir. Mala Gabelek ve Mala Mistafayi Mamo Terkan asirettine mensub oldugu ve son olarak Erzurumdan köye gelen ailelerin ise Sefki oldugu söylenir.

SEREFLI KÖYÜNÜN GECMISI

 150 yillik gecmisi olan Serefli köyü, Adiyaman sürgünü sonrasi göcebeler halinde belli basli bölgelerde göcerlik yaptiktan sonra Haymana ovasina 1844 yillinda yerlesmislerdir.

Göc sirasinda aileler gecimlerini kendileriyle getirdikleri üc bes büyük bas hayvan ile yapiyorlarmis. Serefliköyü simdiki topraklarina yerlesmeden önce yörede Türk Serefli adinda bir topluluk yasiyormus, onlar göcünü köyden alip götürdükten sonra, Burunsuz da ikamet Cerahioglullari (mala hachacka) kabilesi göcünü Burunsuzdan alip köyün simdiki yerine yerlesmislerdir. Böylece köye yerlesen ilk kabiledir. Daha sonra diger kabileler Haci Yusuf ogullari (Male Komise) Sari Ibrahim ogullari (Male Gabelek) Deli Ahmet ogullari (Male Gurriye) Seyit ogullari (Male Mistafayi Mamo) ve en son Erzurum Hinis tan gelen aileler köye yerlesmislerdir.

Zaman icersinde cadirlardan cikan kabileler kerpicten yaptiklari evlere yerlesmislerdir. 1890 yilinda iki yila askin bir kitlik baslamistir, halk kitliktan okadar caresiz duruma düsmüstür ki agacin cürügünü yemek zorunda kalmistir. Köyde bir yaslinin büyüklerinden duyduguna göre, hayvanlari beslemek icin hayvanlarin diskini eliyerek cignenmemis tahillari ayirip tekrar hayvanlara yedirirmisler. Bu kitlik döneminde köydeki bazi aileler köyün disina cikip Aydin Söke, Isparta ve Sinop yöresinde calismak zorunda kalmislardir. Yasam normale döndükten sonra bu kisiler tekrar köye dönmüstür.

Bölgede cok yaygin olan ve kürtlerin hiyaresik yapisinda olan agalik sistemi Serefli de uygulanmistir.Köyün agasi Haci Ali aga dir(haci ali male Gabelek) 

SEREFLI KÖYÜ ÜZERINE

Şerefli köyü Konya ya bagli yaklasik 100 hanelik bir köydür. Nufusun %80 cesitli sebeplerden dolayi köy disinda yasamaktadir.  

Serefli köyü Kulu´ya 34km uzakliktan olup, dogusunda Burunagil ve Yesilyurt, kuzey dogusunda

Burunsuz, kuzet batisinda Sinanli, Batisinda Kerpic ve Güney batisinda Güzelyayla bulunmaktadir. Bütün bu köylere sinir olan Serefli köyü genis bir araziye sahiptir.  

Herseyde oldugu gibi Serefli tarih sahnesinde üzerine düseni en iyi sekilde yapmistir, fakat yetersiz kaynaklardan dolayi günümüze cok az bilgi ulasmistir.

Köyün 2 km batisinda bulunan harebeler, bir zamanlar bu bölgede yasamis Hiristiyan medeniyetlerin yasadiginin bir kanitidir. Bölgede bulunan her biri 100´ü askin 2 mezarlik bulunmaktadir. Bu mezar taslarin hiristiyan medeniyetlerinin dini dimgelerini tasimasi, mezarlarin rastgele kazinmis olmasi, bu bölgede insanlarin o zaman müslüman olmadiklarini gösteriyor. Zaman icerisinde bazi define hayal perestlerinin bu tarihi dokuyu ciddi bir sekilde tahrip etmeleri üzerine, örnegin bir cok mezar tasini kayboldugu herkes tarafindan bilinmektedir. Bunun üzerine devlet 1990 yilinda bölgenin tarihi dokusunu korumaya almistir.

Diger tarafta köyün kuzeyinde bulunan (KALE RES) bazi tarihi kalintilara sahip oldugu bilinmekte ama malesef günümüzde bunlara rastlamak cok zor. Bazi rivayetlere göre bu bölgede eski bir kilisenin oldugu ve bazi dini simgeler tasiyan metal, gümüs hac vs. gibi seylere rastlandigi söylenmektedir. Bölgede diger dikkat ceken sey ise,  üzerinde hayvan ve farkli cizgi figürlerin bulundugu yeryer uzunluklari 2 metreye asan mermer taslarin olmasi. Köylüler yillar önce bu tasleri cikarip köyün karaörtülü evlerinin temelinde kulanildigi bilinmektedir. Baska bir görüse göre KALE RES te bir yel degirmenin oldugudur.

Köy yerlesimin kuzeyinde, yine eski döneme ait 2500 metre karelik alanda cok yogun olan canak cömlek kalintilari oldugu ve bu bölgenin toprak yapisi (Xaliye Sor), bir zamanlar burda bir cesit canak-cömlek gibi seylerin imalatinin yapildigi ihtimalini cok güclü kiliyor. Günümüzde bu kalintilara rastlamak artik mümkün degil.

Hiristiyan medeniyetlerinden sonra bu bölgede yerlesen eski Serefli ( Serefliye Tirk) sakinleri hakinda pek bilgi sahibi degiliz.

 

IKLIM

Bölgenin iklimi serttir. Yazlari kurak ve cok sicak gecer. Agustos ayinda sicakligin yarattigi hava titresimleri karsisinda, insan kendini bir cöl ortayasindaymis gibi hiseder. Yilik ortalama sicaklik bazen 37 dereceye ulasir. Kisi ise sert ve soguktur bazen -20 dereceye düser.

1844-1860  Serefliköyü kuruldu.

1928  Resmi kaynaklara göre, köy 25 haneden olusmaktadir.

1936  Yapilan toprak reformuyla her aileye 100 dakar toprak verilir.

1946  Köy camisinin insasina baslanir.

1947  Köy camisini insaati, muhtar Niyazi Öztürk´ün vefatina ragmen tamamlanir.

1951  Yeni bir toprak reformuyla her aileye 200 dakar toprak daha verilir. Köyde artik ilkel tarimciligin yerini    modern tarim alir,sapanin yerini traktör ve orakin yerinide bicer döver alir. Köylü bundan sonra hayvanciligin yaninda tarimala daha cok ilgilenmeye baslar.

1952  Simdiye kadar Haymanaya bagli olan köy cesitli nedenlerden dolayi Kuluya baglanir.

1960  larda köyün dahada büyümesi ve okul inkilabiyle birlikte köye 1960 yilinda okul yapilir. Böylece simdiye kadar cok zor sartlarda yakin köylerde okula giden ögrenciler büyük bir derten kurtulmus olur.

1965  Köy disindaki Koceki alaninda bulunan su imece sistemiyle köyle getirtilir ve köyün orta noktasinda cesme yapilir.

1969  Köyden Avrupaya ilk isci göcü gerceklesti. Hayat sartlarinin dahada agirlasmasi, halkin bu göce soguk bakmasina ragmen, köylüleri umuda yolculuga mecbur etti. Köyden 4 kisi, Mehmet Durukan, Mecit Üzümlük, Osman Öztürk ve Rasit Atik köyden Avrupaya (Danimarkaya) göc eden ilk isciler oldu. 

1970 lerde köyü kuluya bagliyan yol stabilize calismalari yapilir ve yol büyük ölcüde kulanimli hale getirtilir.

1976  Köye elektrik verilir. Köylü ayni yil elektrigin getirdigi nimetlerden biri olan telvizyonlada tanisir ve böylece gecde olsa dünyaylayla iletisim saglanir.

1979  Köylülerin büyük özverisiyle yeni bir camilerini yaparlar.

1980  lerde tarim, hayvancilik ve avrupa isciliginden yani sira köylüler nakliyecilik (komyonculuk) isine atilirlar. Nakliyecilik hemen hemen köyde herkesin ugrastigi bir gecim kaynagi haline geliyor.

1987  Köye merkezi sistemli su verilmeye baslaniyor. Köylülerin deyimiyle köye musluklar geldi.

1990  Yillardan beri iletisimi muhtarin evindeki telefondan sagliyan köylüler artik kendi evlerinde telefonla    tanisiyor. Artik avrupa ve büyük sehirlerdeki akrabalarla daha kolay iletisim saglamakla birlikte gurbetdekilerle azda olsa hasret gideriliyor.